11 Mei: Snow Canyon ?

Woensdag 11 mei: Overton - Valley of Fire

We lopen wat voor op ‘t schema. Gisteravond in het ene Travelodge, in Las Vegas, voor 2 nachten een kamer geboekt en de kamer in het andere Travelodge geannuleerd.
Vanmorgen een uitgebreid “continental breakfast” gehad: koffie, havermoutse pap, muffin en een sinasappel.
Daarna verder gegaan met waar we gisteren waren gebleven in Valley of Fire.
Eerst naar 't bezoekerscentrum, op de computer het beest laten zien. Het zou een chuckwalla moeten zijn, een leguaan-achtige.
Wikepedia:
De lengte is ongeveer 40 centimeter met uitschieters naar bijna 50 cm. Het lichaam is erg gedrongen en heeft een dikke staart die ongeveer net zo lang is als het lichaam en eindigt in een stompe staartpunt. De buik kan sterk worden afgeplat zodat ze beter kunnen zonnen. De huid in de nek en langs de flanken zit erg los, vooral bij oudere dieren. Na het gilamonster (Heloderma suspectum) is het de grootste hagedis die in de Verenigde Staten voorkomt. De kleur is bruingrijs tot grijs, sommige exemplaren vertonen groengrijze kleuren. Op de rug zitten kleine lichte vlekjes met een donkere, brede bandering en ook de staart is gebandeerd. Jongere dieren zijn sterker gevlekt en gebandeerd met een sterker contrast maar de tekening vervaagt met de jaren. Vrouwtjes veranderen qua tekening niet veel, maar bij de mannetjes kleurt de basiskleur roodbruin tot bruingeel en verdwijnen de kleine vlekjes, de kop kleurt zeer donker tot zwart. Mannetjes worden ook forser en langer, hebben een dikkere staartwortel en duidelijk zichtbare femoraalporiën, die dienen om geurstoffen af te geven.

In de buurt waar we gisteren eindigden bevindt zich ook “Crazy Hill” een rots met veel witte, gele en roze kleuren. Nu alleen nog even vinden. Wederom met de beschrijving van de Synnatschke’s in de hand aan de wandel gegaan. We moesten in noordelijke richting een kloof in, maar welke van de 2. Uiteindelijk hebben we Fire Canyon Arch gevonden, een leuke kleine boog.


En daarna met wat meer moeite, we hebben er gewoon onderlangs gelopen, ook Crazy Hill. Van beneden niet te zien, maar een keer boven hebben we ons kunnen uitleven met de camera. Net als de Fire Wave is dit maar een klein gebiedje maar zeker zo leuk, ook anders, er zit meer kleur in.




Terug naar de auto ging plotseling heel snel.
Jezien ging nog even Pink Canyon in en maakte daar nog wat mooie foto’s.
Onno had mij gedropt en een tijd afgesproken wanneer hij mij weer kwam ophalen. Je snapt het wel, snel, snel, wel mooie foto's gemaakt, maar eigenlijk had ik nog wel een poos rond willen dolen. Maar dan terug bij beter licht, de zon stond eigenlijk al te hoog.



Tijd voor de lunch, de squirrels wilden daar ook van meegenieten, ze zijn eea gewend, maar zodra er een camera tevoorschijn komt vliegen ze plotseling weg.


Er zijn 2 campings in dit park en we waren benieuwd hoe die eruit zien. Dus we zijn er doorheen gereden, dit is wat anders dan wij gewend zijn. Elke plek heeft een overdekte picknick tafel, een grote parkeerplaats en een tentplaats afgezet met stoepbanden. Deze tentplaats zal niet groter zijn dan 3 x 3 meter en er ligt netjes grind op. Dus onze tent past er niet op, die is veel groter, en daarom konden we ook niet van dat dunne tentplastic krijgen in die uitgebreide kampeerzaak. We hebben nu van dat dikke vrachtwagenplastic. Maar er zijn ongetwijfeld ook andere campings.

Vervolgens door naar Las Vegas,het Travelodge ligt aan de strip en hier kunnen we gewoon de auto voor de deur parkeren. We zullen hier even het vakantiegeld voor de komende jaren gaan binnenhalen.