22 April: Mohave Valley - Prescot



Vrijdag 22 april
Vanmorgen rustig aan gedaan. Eerst mijn moeder gebeld, internet verbinding was snel genoeg.
Rond 9.00 uur vertrokken om een deel van de Route 66 te rijden.
Route op zich niet bijzonder, maar altijd beter dan de snelweg. Via verschillende plaatsjes, Hackberry, Valentine en Peach Springs, richting Seligma gereden. De dorpjes moeten het echt hebben van de touristen die route 66 rijden. Veel nostaligische attributen en natuurlijk de diverse winkeltjes, benzine stations ed die de nodige souveniers verkopen. Regelmatig even gestopt om wat foto’s te maken. Jammer genoeg 1 keer doorgereden, na wat later bleek een leuk dorpje met oude bezinepompen enzo. Vlakvoor Valentine waren er allerlei mensen, zelfs de jongens van de ambulance, druk met het opschonen van de wegberm. Misschien omdat het dit weekend Pasen is?
In Seligman boodschappen gedaan en koffie gekocht, slechte koffie meer dan de helft gewoon weggegooid. Het stadje was leuk, wat ze al niet verzinnen om de touristen te lokken. Leuk om even rond te wandelen, ik denk dat het voor de echte dyhards nog leuker is.



Net buiten Seligman stond een grote trein van BNSF-railways met meer dan 50 wagons geparkeerd. Deze treinen hebben we al veel zien rijden, met wel 2 of 3 locomotieven ervoor en er achter. Tussen de 50 en 80 laadunits met daarop containers of opleggers van vrachtauto’s. Voor de train fanaten, kijk eens op wikipedia http://en.wikipedia.org/wiki/BNSF_Railway, imposant om te lezen wat ze allemaal vervoeren en hoe groot het “wagenpark” is.
Moest natuurlijk op de foto, eerst snel even want hij kon elk moment wegrijden. Toch nog tijd genoeg om uitgebreid wat foto’s te maken.


Via het laatste stuk van de route 66, de I-40 opgereden, en vandaar rechtsaf richting Prescot. Hier hebben we eerst een hotel gezocht omdat we vlak voor de Pasen hier zitten. Geen probleem, Motel 6 heeft wel een kamer voor ons. Wel wat kleiner dan de kamer bij de Rodeway in Kingman, geen koelkast en microwave, wel duurder $ 66,- voor 1 nacht.
Eerst in hett motel wat ge-epibreerd daarna vertrokken naar Watson Lake. Een meer tussen rotsen met bolle vormen, granite dells, en waarbij veel rotsen nog een eindje boven het water uitsteken. Ontstaan doordat er een dam in de Granite Creek is aangelegd. Het wordt tegenwoordig gebruikt voor recreatieve doeleinden.


2 uurtjes gewandeld, een deel van de Circle Trail gelopen. Maar ook nog wat geklommen en uiteraard foto’s gemaakt. Leuk gebied,maar voor de foto’s waren we wat te laat op de middag. Toch wat afgedwaald, want Onno zocht nog naar andere “rotsen”, maar een vriendelijke Amerikaan, op een RV-park heeft ons een pad gewezen naar de parkeerplaats. We mochten tot zonsondergang in het park blijven.
Daarna weer terug naar Motel 6. Eten, koffie, foto’s op de computer en selecteren. De gebruikelijke avondindeling.