Woensdag 4 Mei: Monticello – the Needles – Moab.
Vandaag de hoogste tijd om weer een eindje te wandelen.
Tijdens de reis in 2009 zijn we in Canyonlands NP geweest maar hebben The Needles niet bezocht. Dus een mooie gelegeneheid om dit nu in te halen. Op weg naar het park, een mijl of 40 lang, rijd je door een zeer wisselend landschap. Open vlaktes met op de achtergrond besneeuwde bergen en dan weer rijd je tussen hoog opgaande rotsen. Het is vanmorgen kolonne rijden, wij zijn de laatste in een rij van wel 14 “echte” Jeeps, bij de toegang van het park gaf dit enige oponthoud. Ze moesten nl allemaal apart betalen. Wij konden zo doorrijden alleen even onze AtB-pas laten zien. Wat ik opmerkelijk vind is dat alle rangers erg enthousiast reageren wanneer je in het bezit bent van deze pas. In het visitor centre even rond gekeken wat we allemaal zouden kunnen gaan doen. Er zijn veel “trails” uitgezet, korte maar ook veel lange tochten.
Wij kiezen voor de Slickfoot Rock Trail. Een wandeling met een lengte van 4 kilometer, heen en terug. Tijdens de wandeling kom je verschillende uitkijkpunten tegen en loop je over de rotsen.
Prima te doen, “mannetjes” wijzen de weg, wij waren met een kleine 2 uur weer terug. Wij vonden het een leuke wandeling maar ook niet meer dan dat. Wel hebben we heel veel soil crusts gezien.
Daarna nog even gekeken bij de Confluence Overlook Trail, de wandeling was ons te lang, 18 km, wel even rondgekeken en wat foto’s gemaakt van de vreemde rotsformaties.
Na de luch, de Pothole Trail gelopen, Hier is een route uitgezet langs een aantal gaten in de rotsbodem die door erosie zijn ontstaan en heb je een fraai uitzicht op the Needles.
Het bezoek aan dit park hebben we afgesloten met het rijden van de Elephant Hill Road. Deze weg is ook voor personenauto’s goed te rijden. Wel kom je af en toe een blinde bocht tegen, gelukkig werden wij door wandelaars gewaarschuwd dat er een tegenligger aan kwam. Onno dacht dat de weg nog een eind verder door ging, maar gelukkig was hij het met me eens dat dit pad alleen voor echte 4x4 is weg gelegd.
Op de weg terug naar de 191 is het me dan eindelijk gelukt. Ik heb een foto gemaakt van het bord dat aan geeft dat je door een “open range” gebied rijdt en gelijktijdig de koeien erbij op. De afgelopen dagen hebben we veel door dit soort gebieden gereden, de koeien lopen hier los, niet achter een hek, en kunnen dus ook op de weg lopen.
Ze moeten hun eigen kostje vergaren in een zeer uitgestrekt gebied. Wat me verbaast is dat ze er zo goed uit zien. Er lopen op dit moment ook veel kalfjes tussen, zij weten nog niet zo goed wat ze met een auto aan moeten. Lopen juist de weg op in plaats van de berm in. Zou de bevalling ook gewoon in de natuur gebeuren of zou de boer de drachtige koeien verzamelen? Heel wat anders dan onze koeien die in een mooie groene weide grazen, maar wel achter een hek.
Om 16.30 uur aankomst in Moab, slapen in het Bowen Motel voor 4 nachten.
